۶۴۳

کتاب " مائده های زمینی" را بالاخره خواندم.
همچون شعری بلند در ستایش زندگی، چشمه ها، آب ها، چشم انداز ها، پنجره ها، سحرگاهان، دشت ها، ماه، نور، روشنایی، اشیاء، شهرها و هر آنچه نام زندگی می توان بر آن نهاد.

که خواندنش اشتیاق نوشتن را در تو برمی انگیزد و اشتیاق بیرون زدن را.