هر فرزندی باید یک روز از والدینش مستقل شود،
یک روز آن‌ها را ببخشد،
و یک روز هم برای همیشه با آن‌ها خداحافظی کند.
خدایا وقتی تو من رو زیر دست و پا انداختی
نمی تونم از آدمها گله کنم که از روم رد شدند
یاد من باشد تنها هستم
ماه بالای سرِ تنهایی ست
هر جا چراغی روشنه، از ترس تنها بودنه
ای ترس تنهایی من، اینجا چراغی روشنه
ای یادگار از تو غرور زخمی ام ....
اسمم داره یادم میره
چون تو صدام نمی کنی...
گفتی که به روز عجز دستت گیرم
عاجزتر از این مخواه که اکنون هستم
نشکن دلمو
به خدا آهم میگیره دامنت و عاقبت یه روز