340

این تویی در آن طرف پشت میله ها رها

این منم در این طرف پشت میله ها اسیر

دست خسته مرا مثل کودکی بگیر

با خودت مرا ببر خسته ام از این کویر


339

آه می کشم تو را با تمام انتظار 

پرشکوفه کن مرا ای طراوت بهار 


338

زندگی برای این که بی معنی باشد
خیلی خیلی زیاد است.

337

این منم

زنی تنها

در آستانه فصلی سرد