۵۸۷

راهی که می روید به صد شوق و اضطراب 

ما بازگشته ایم از آن ، خسته و خراب

۵۸۶

انگار هزار سال پیش بود که اینجا می نوشتم.

فقط نوح نبود که هزار سال زندگی کرد. بر ما همه، هزار سال گذشته است و نمی دانیم. وگرنه چرا وقتی به پشت سرمان نگاه می کنیم از خود می پرسیم کی این همه راه را رفته ایم ؟ کی اینهمه دیر شد که دیگر فرصت بازگشت نداریم؟ باید هزار سال زندگی کرده باشیم برای اینهمه پیر شدن دلهایمان و فرسودن احساسمان.

مثل مرده ای که  برخواسته و در گور خود نشسته ، از خاطر برده که چه بر او گذشته است.