همه چیز خواب بود...
از اینجا
نمی شود در کوچه های اردیبهشت تنها قدم زد،
خودت را زودتر برسان!
دستم نمی رسد که دل از سینه برکنم
آری علاج درد، گریبان دریدن است
ببخش اگه تو رو گرفتم از خودم
ببخش اگه مزاحم دلت شدم
اگه یریز از این علاقه دم زدم
ببخش اگه سکوتت و بهم زدم