دیوارِ من

166

تقدیر همیشه در راه است،
مثل گلوله ای که زندگی به سوی خودش شلیک می کند؛
آدم بی آنکه بداند حائل می شود.

وقتی تقدیر بر سینه اش نشست آرام می گیرد.


بریده ای از یک کتاب کتاب تماما مخصوص عباس معروفی
دوشنبه 15 اردیبهشت 1393 ساعت 09:35